काल वटपौर्णिमा झाली....
नेहमीप्रमाणे तुझी परसदारातील कुंडी बाहेर काढून ठेवली.
शेजारच्या बायका येतात ना तुला पुजायला!
फार केविलवाणा दिसतोस तू तेंव्हा.....
आधीच जखडून ठेवलय तुला, तूझे बोन्साय करून.
त्यात त्या नाजूक पांढरया धाग्यानी पण
वाकुन गेल्यासारखा वाटलास....
का भासच माझा तो!
नको बघुस माझ्याकडे असा हताश, उदास....!
ओळखीची आहे रे ही नजर.
हो! हीच ती नजर पाहते मि रोज..... ,आरशात!!
नको... नाही सहन होत तुझा आकांत......!!
थांब! कापुन टाकते ते दोर.... तुझे तरी!
पण नशिबाचे दोर कसे कापू??
त्यानेच केलाय बोन्साय तुझा नि माझाही!!!
No comments:
Post a Comment