अनामिका ती एक सुंदर
चंचल रमणा, मदन प्रिया
रुप-गर्विता, नार मनोहर
प्रेमळ अथांग मनाचिया!
कळी ही फुलली,
मनाशीच खुलली...
फिरती भ्रमर सभोवती!
अन् एके दिन,
राजाची नजर, पडली तीवर...
घेऊन गेला दुरदेशी!!
अनामिका ती सौंदर्या,
जाहली राजाची भार्या...
सौख्याचे जणू विश्व अपार!
मंत्रमुग्ध सोनेरी हे दिन,
जरा करमेना, एकमेंकाविन...
सुरु जाहला,
राजा-रानीचा संसार!!
मी अबोली !
- आरती
- हवंय मला एवढंस् आभाळ....... नजरेत सामावेल ईतकच. हवंय मला एवढंस् आभाळ....... कवेत मावेल ईतकच. अन् हव्यात मला सार्या चांदण्या लुकलुकत्या त्या एवढ्याश्या आभाळाईतक्याच!
No comments:
Post a Comment